قبل از این که با جیسون آشنا بشویم میخواهم یک مثالی برایتان بزنم که کمک زیادی به درک استفاده از جیسون میکند.
فرض کنید شما یک خلبان هستید و میخواهید به یک کشور دیگه سفر کنید.
هنگام فرود به برج مراقبت چه میگویید؟!
طبیعتا نمیتوانیم از هر روشی استفاده کنیم. تازه در زبان بین انسان ها اگر کمی کلمات را جابجا بگوییم احتمالا مشکلی پیش نیاید و مفهوم منتقل میشود. اما در زبان ماشین حتی یک semicolon هم نباید جابجا شود.
حال فرض کنید بخواهیم اطلاعاتی رو بین سرور و کلاینت جابجا کنیم. و سرور ما ممکن است با هر زبانی نوشته شده باشد. پی اچ پی، پایتون، نودجی اس...
سمت کلاینت هم میتواند متفاوت باشد مثلا ios یا اندروید. چطوری میتوانیم این اطلاعات رو گرفته و پردازش کنیم؟
حتی خیلی اوقات ما نیاز داریم تبادل اطلاعات بین چند سرور داشته باشیم.
میتونیم داده ها رو در قالب یک رشته بزرگ بفرستیم؟ جواب مثبت است!
مثلا داده ای با پیام Hello World! را میتوانیم خیلی راحت ارسال کنیم و پردازشش هم آسان است.
اما اگر داده ها بسیار زیاد و پیچیده باشند چی؟ مثلا چندین آرایه که درونش چندین ابجکت هست.
جیسون (JSON) مخفف JavaScript Object Notation است و یک فرمت نمایش داده است که به کمک آن میتوانیم به سادگی داده ها را بین سرور و کلاینت جابجا کنیم.
جیسون اولین فرمت نمایش داده نیست و xml نیز کار مشابهی انجام میدهد. اما در مقایسه با xml بسیار ساده تر است.
همچنین تقریبا تمام زبان های برنامه نویسی دنیا مثل Swift براحتی میتوانند جیسون را پردازش و از آن استفاده کنند.
همانطور که در عکس بالا میبینید فرمت جیسون اصلا پیچیده نیست و به راحتی قابل خواندن است. در زیر چند مورد از قوانین نوشتن یک جیسون رو آورده ایم:
جیسون تنها روشی برای نمایش داده ها هست که برگرفته از زبان جاوا اسکریپت هست. و ما باید با آن آشنا باشیم زیرا اکثر اطلاعات دریافتی از سرور ها و api ها با فرمت جیسون هست.